
(อ่ านแล้วน้ำตาจะไหล)หนุ่มช่างปูนจนๆ พอรวยแล้วลืมคนเคยลำบากมาด้วยกัน
เรามีเรื่อ งเล่าของ คู่รัก คู่หนึ่ง ที่อยู่กันมานานโดยเริ่มแรกนั้น สามีทำงานเป็นช่างปูนในชนบท เมื่อทำงานได้ระยะหนึ่ง
ก็ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นหัวหน้าช่างปูน หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ก่อตั้งเป็นบริษั ทรับเหม าก่ อสร้างขึ้นมาเป็นของตัวเอง
และต่อมาบริษั ทก่อสร้างของเขา ก็ได้กลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงใหญ่โต พอสมควร ได้พบปะสังสรรกับคนและสังคมมากขึ้น
และสิ่งนี้คือจุดเริ่มต้น ที่กลายเป็นจุดเปลี่ยนและเกิ ดสิ่งยั่ ว ยุในใจของเขา เมื่อกลับมาบ้าน เขามองรูปร่างและลักษณะภรรย า
ของเขาก็รู้สึกเหนื่อยหน่ าย คิดถึงแต่อดีตในช่วงชีวิตที่ลำบากและย ากจนและคิดเอาว่า ชีวิตคู่ของทั้งสองคว ร จะหยุดลงได้แล้ว
เขาจึงฝากเงินในบัญชีให้กับภรรย าของเขา 100 ล้านหยวนซึ่ง (เขาคิดว่าเพียงพอ ต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง) เขาได้วางแผนชีวิต
ให้กับของภรรย าไว้ เพราะหากเขาไม่ทำแบบนี้แล้ว เขาจะรู้สึกแย่ และรู้สึกว่าเป็นคนไม่มีความรับผิ ดชอบและไม่ต้องการให้ภรรย า
ต้องลำบาก เมื่อเขาขอแย กทางกัน สุดท้ายเขาก็ได้มาพูดคุยกับภรรย า เธอยอมรับและรับฟังข้อเสนอด้วยแววตาที่สงบ
และถ่อมตน เมื่อถึงกำหนดเวลาที่ต้องย้ายออก ในช่วงบ่ายโมงเขาบอกภรรย าว่า…. จะกลับมาช่วยภรรย าย้ายของ
และเป็นการจบในการใช้ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมา 20 ปี ตลอดช่วงเช้าเขาทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น
รีบกลับมาบ้านก็พบว่า…. ภรรย าไม่อยู่ที่บ้านแล้วพบเพียงแต่ กุญแจบ้านพร้อมกับสมุดบัญชีที่เขาฝากเงิ นให้จำนวu 100 ล้านหยวน
วางไว้พร้อมกับจดหม ายที่เขียนข้อความไว้ว่า…
“ฉันไปแล้วนะ ฉันจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่ ผ้าปูเตียงซักเสร็จและตากแห้งหมดแล้วพับเก็บไว้ให้ที่ห้องแต่งตัวมุมขวาของตู้”
“เวลาอากาศหนาวอย่ าลืมเอาออกมาใช้ ส่วนเสื้อเชิ๊ตแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้าและเข็มขัดเก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะ..”
“หลังจากที่ฉันไปแล้วอย่ าลืมกินย ากระเพ าะคุณไม่ค่อยดี ฉันให้เพื่อนซื้อย าไว้ให้คุณน่าจะพอกินถึงครึ่งปี”
“และยังมีอีกเรื่อง คุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำ ฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อ ม ย ามถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อ ม ย ามได้”
“ในตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน อย่ าลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนตกจะสาดเข้าบ้านทำให้พื้นบ้านเปียกและเสี ยได้”
“ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบไว้ให้อยู่ในห้องครัวกลับมาก็ต้มกินเองได้นะ”
ล ายมือของเธอในจดหมา ย เขียนได้แย่มาก แต่ตัวหนังสือทุกตัวแสดงถึง ความจริงใจสุดซึ้งและทำให้เขารู้สึกเจ็ บ ตรงหัวใจ
เขานั่งมองเกี๊ยวที่เธอห่อเก็บไว้ให้เขาทำให้นึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน นึกถึ ง ช่างปูน จนๆคนหนึ่ง
นึกถึงเสียงสับผักที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขาทำให้เขามีความสุขและสัญญ ากับตัวเองไว้ว่า….
“ฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุด” เมื่อคิดได้เขาก็รีบขับรถออกไปตามหาภรรย าทันทีและได้เจอเธอรอรถอยู่ที่สถานีรถไฟ
ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อและ พูดออกไปว่า“คุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวันกลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว
หน้าที่ภรรยาเขาทำกันแบบนี้หรือไง?” ตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้..!!
เมื่อเธอได้ฟังก็น้ำตาคลอ ค่อยๆลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไป จากรอยน้ำตากลายเป็นรอยยิ้ม แต่เธอไม่รู้ว่าผู้ชายที่เดินอยู่ด้านหน้า
ตอนนั้นร้อ ง ไ ห้ หนักมาก ขณะที่เขาขับรถตามหาเธออยู่นั้นเขา กลั วว่า จะหาเธอไม่เจอ กลั วว่า จะต้องสู ญ เ สียเธอไปตลอดชีวิต
เขาได้แต่ด่ าและโท ษตัวเองว่า ทำไมถึงคิดไม่ได้ ทำไมถึงทิ้งผู้หญิงที่เขารักมาก ผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา 20 กว่าปีที่กลายเป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตที่ข าดไม่ได้
ความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่จำนวuเงินในสมุดบัญชี แต่มันคือ รอยยิ้มของคนที่รัก ต่างหาก เมื่อคุณได้มีความรักและพบกับคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณ
ไม่ว่าจะเวลาสุขหรือเศร้ าแล้ว คุณก็ควรที่จะดูแลใส่ใจให้ความสำคัญกับเขาคนนั้นมากๆ สิ่งใหม่ๆอาจทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้น
แต่สิ่งที่จะทำให้คุณ สงบและสบายใจได้ก็คือ คนที่พร้อมจะอยู่ข้างคุณทุกเวลานั่นเอง
ที่มา c h a y e n d